Sed nunc, quod agimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Ut aliquid scire se gaudeant? Duo Reges: constructio interrete. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Cur post Tarentum ad Archytam?

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.

Sed quae tandem ista ratio est? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Urgent tamen et nihil remittunt.

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit,
illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

Quo tandem modo?: Erit enim mecum, si tecum erit.
Bork: Pollicetur certe.
Bork: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Primum divisit ineleganter;: Frater et T.
Immo alio genere;: A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Verum esto;: Si longus, levis dictata sunt.