Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras. Reguli reiciendam; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. De quibus cupio scire quid sentias. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Graccho, eius fere, aequalí? Duo Reges: constructio interrete. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Bork

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Bonum liberi: misera orbitas. Sed haec in pueris; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Eaedem res maneant alio modo. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur,
cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id
malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur;

Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer
utra voluptate diiudicabit, stante an movente?

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Non semper, inquam;: Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.
Bork: Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Ita prorsus, inquam;: Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Bork: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.