Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Nihil ad rem! Ne sit sane; Laboro autem non sine causa; Paria sunt igitur. Itaque contra est, ac dicitis; At, si voluptas esset bonum, desideraret. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Ita prorsus, inquam; Minime vero, inquit ille, consentit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

• In schola desinis.
• Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
• Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
• Quis istud, quaeso, nesciebat?

Pollicetur certe.

Rationis enim perfectio est virtus;

Facete M.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Si una virtus, unum istud, quod honestum appellas, rectum, laudabile, decorumerit enim notius quale sit pluribus notatum vocabulis idem declarantibus-, id ergo, inquam, si solum est bonum, quid habebis praeterea, quod sequare?

Erit enim mecum, si tecum erit.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum,
tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor,
philosophorum.

1. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
2. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
3. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
4. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
5. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
6. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
7. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.